Detaylar
| Katalog Türü | Ahlak |
| Eser Numarası | 251 |
| Eser Adı | Şerhu menâzili's-sâirîn |
| Müellif Tam Künyesi | Kemâleddin Abdürrezzâk b. Ahmed b. Ebü’l-Ğanâim el-Kâşânî |
| Müellif Bilinen Kısa Adı | Abdürrezzâk el-Kâşânî |
| Yüzyıl (Hicri) | 8. |
| Yüzyıl (Miladi) | 14. |
| Vefat Tarihi Hicri | 736 |
| Vefat Tarihi Miladi | 1336 |
| Dil | Arapça |
| Kütüphane Adı | Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi |
| Koleksiyon Adı | Ayasofya |
| Koleksiyon (Demirbaş) Numarası | 01935 |
| Varak Numarası | 1b-221b vr. |
| Hattat-Müstensih | Müellif Hattı |
| Yazı Türü | Nesih |
| Eserin Türü | Şerh |
| Eserin Baskısı | haz. Ali Şirvânî, Tahran: İntişarat-ı Zehra, 1373. |
| Eserin Tanıtımı ve İçerik Bilgileri | Müellif hattı olan bu nüshanın ön iç kapağında eserin tam adı, "Kitâb-ı Menâzilü’s-sâirîne fi’t-tasavvuf" şeklinde geçmektedir. Müellif eserin yazılış sebebini açıklarken bazı dostlarının kendisinden Hâce Abdullah b. Muhammed el-Ensârî el-Horasânî el-Herevî’nin (ö. 481/1089) Menâzilü's-sâirîn adlı eserini şerhetmesini istediğini ancak kendisinin, zorluğundan dolayı bu talebi gerçekleştiremeyeceğini söylediğini ifade eder. Daha sonra dönemin hükümdarı Gıyaseddin Fazlullah b. Ebü’l-Hayr'ın onların bu talebini kabul etmesi hususunda kendisine ısrar ettiğini söyleyen müellif, artık bunu kendisine bir emir olarak gördüğünü belirtir. Bundan sonra da eseri kaleme alır. Müellif eseri şerhederken elindeki birçok nüshanın bozulmuş veya tahrif edilmiş olduğunu ifade etmektedir. Ancak Herevî’nin hattıyla yazılmış hicrî 475 tarihli bir nüshasına ulaştığını ve metnini bulunla tashih edip şerhettiğini belirtmektedir. |
| Eserin Konu Başlıkları | Mukaddime 1. Kısım: Başlangıç: Yakaza, tevbe, muhasebe, inâbe, tefekkür, tezekkür, i'tisam, firar, riyazet, sema. 2. Kısım: Bablar: Hüzün, havf, işfâk, huşu, ihbât, zühd, vera‘, tebettül, recâ, rağbet. 3. Kısım: Muamelat: Riâyet, murakabe, hürmet, ihlâs, tehzîb, isikamet, tevekkül, tefvîz, recâ, rağbet. 4. Kısım: Ahlâk: Sabır, rızâ, şükür, haya, sıdk, îsar, hulk, tevâzu, fütüvvet, inbisât. 5. Kısım: Usul (ilkeler): Kasd, azim, irâde, edeb, yakîn, zikr, fakr-gına, makām-ı murâd. 6. Kısım: Evdiye: İhsân, ilim, hikmet, basiret, firaset/feraset, tâzim, ilham, sekine, himmet. 7. Kısım: Haller: Muhabbet, giyret/kıskançlık, şevk, kalak, at, vecd, dehşet, heymân/tutkun berk, zevk. 8. Kısım: Velâyet: Lahz/an vakt, safâ, sürûr, sır, nefis, gurbet, fark, gaybet, temekkün. 9. Kısım: Hakikatler: Mükâşefe, müşâhede, muayene, hayat, kabz, bast, şükür, sahv/bilinçi açık olma, ittisâl, infisâl. 10. Kısım: Nihayet/son: Marifet, fenâ, bekâ, tahkîk, telbîs, vucûd, tefrîd, cem‘, tevhîd. |
| Sınıflama (Ahlâk Alanı Sınıflaması) | Dinî,Tasavvufî Ahlâk |